- توضیحات
-
زیر مجموعه: فرمایشات آیتالله بهجت قدسسره
-
دسته: مطالب دیگر
-
بازدید: 6249

كسانى كه روزه بر آنها واجب نيست
«١۴٣» اگر كسى مريض باشد بهطورىكه بداند يا گمان كند روزه گرفتن براى او ضرر دارد، نبايد روزه بگيرد، و اگر روزه بگيرد روزهاش صحيح نيست، و در صورت خوف ضرر در صورتى كه خوف او عقلايى باشد، مىتواند روزهاش را افطار كند.
«١۴۴» كسى كه به علت پيرى نمىتواند روزه بگيرد يا براى او مشقت دارد، روزه بر او واجب نيست، و چنانچه تا رمضان بعد بتواند روزه بگيرد، اقوى وجوب قضاست، و در صورتى كه نتواند تا رمضان بعد روزه را قضا كند، واجب است براى هر روز، يک مُد طعام ـ كه تقريباً ده سير است ـ از گندم يا جو و مانند اينها صدقه دهد، و همچنين كسى كه توانايى قضاى روزه را داشته ولى بهسبب ندانستن حكم، قضاى آن را تا رمضان بعد تأخير انداخته، بايد علاوه بر قضاى روزه به مقدارى كه گفته شد كفاره بدهد.
«١۴۵» بر پسر يا دخترى كه تازه بالغ شدهاند و قدرت بر روزه گرفتن ندارند، روزه واجب نيست و كفاره هم ندارد، ولى قضا دارد.
«١۴۶» اگر انسان مرضى دارد كه زياد تشنه مىشود و نمىتواند تشنگى را تحمل كند، يا براى او مشقت دارد، روزه بر او واجب نيست، ولى اگر تا رمضان بعد بتواند روزه بگيرد واجب است قضاى آن را بگيرد، و در صورت عدم توانايى واجب است براى هر روز يک مُد طعام از گندم و جو و مانند اينها صدقه دهد.
«١۴٧» زنى كه زاييدن او نزديک است و روزه براى حملش يا خودش ضرر دارد، واجب است افطار نمايد و براى هر روز يک مُد طعام به فقير بدهد و در هر دو صورت روزههايى را كه نگرفته، بعداً بايد قضا نمايد.
«١۴٨» زنى كه بچه شير مىدهد و شير او كم است، چه مادر بچه باشد يا دايه او، چه با اجرت شير بدهد يا بىاجرت، اگر روزه براى خودش يا بچهاى كه شير مىدهد ضرر داد، واجب است افطار كند و براى هر روز يک مُد طعام به فقير بدهد، و در هر دو صورت روزههايى را كه نگرفته بعد از بر طرف شدن عذر، بايد قضا نمايد، و اگر كسى پيدا شود كه بىاجرت بچه را شير دهد، يا براى شير دادن بچه، از پدر يا مادر بچه يا از شخص ديگرى كه اجرت او را بدهد اجرت بگيرد، واجب است كه بچه را به او بدهد و روزه بگيرد.
لینک استفتائات