چرا تعاطف نداريم؟!

توضیحات

زیر مجموعه: فرمایشات آیت‌الله بهجت قدس‌سره

دسته: ابتلائات و گرفتاری‌ها

بازدید: 4531

اين نكته از معلومات و واضح و آشكار و از مسلّميّات شرع است كه چنان چه مسلمانى ديد كه مسلمانى گرفتار است و با اندك همت، گرفتارى او رفع مى‏شود، در اين صورت اگر همت نكند، معاقَب خواهد بود. از پنجاه ميليون نفر شيعه كه در ايران است، حدّاقل ده ميليون نفر الآن مى‏توانند، دست كم ماهى يك تومان در صندوق خيريّه بريزند. اگر كسى بگويد كه اين مقدار را هم نمى‏توانم، دروغ مى‏گويد! آيا با اين پول‏هاى ذخيره شده، نمى‏توان گرفتارى‏هاى ضرورى اهل مملكت را رفع نمود؟! نمى‏دانيم از دست خودمان به چه كسى شكايت كنيم؟!

با اين حال، به هر كس كه بگوييم شما متصدّى جمع آورى تبرّعات و انفاقات براى محرومين و محتاجان باشيد، مى‏گويد: ما از همه محتاجتر هستيم؟ بهاييها كه از دين هيچ ندارند جز تعاطف از راه كمك كردن مردم را به مرامشان دعوت مى‏كنند. وقتى مى‏فهمند كسى ضعيف و محتاج است، از او دستگيرى مى‏كنند. مثلاً به او مى‏گويند در فلان مكان بنشين سيگار وكبريت بفروش، و مى‏آيند و عوض يك ريال يك تومان به او مى‏دهند تاپس از چند روز مستغنى شود. و يا وقتى مى‏ديدند شخصى از هم مذهب‏هاى آن‏ها ضعيف است، فورا در اداره يا كارخانه‏اى، كارى براى او پيدا مى‏نمودند. چرا ما تعاطف نداريم، و اين همه با رخاء و گشايش يكديگر دشمنيم؟!