- توضیحات
-
دسته: مطالب ویژه
-
منتشر شده در شنبه, 03 آبان 1393 20:18
-
بازدید: 4514

اشک در عزای حسین
پس قهراً این کسانی که میگویند: این مداحی چیست؟ مصیبتخوانی چیست؟ اشک ریختن چیست؟ اینقدر احمق هستند که نمیفهمند این اشک طریقه تمام انبیا علیهمالسلام بود برای شوق لقاءالله، برای تحصیل رضوانالله، و مسئله دوستان خدا هم از همین باب است. محبت اینها هم اگر در فرح به فرح اینها و در حزن به حزن اینها اشک آورد، این هم همانطور است. دلیل [بر این مطلب] خیلی است: اول اینکه همه انبیا علیهمالسلام از خوف خدا بکاء داشتند. آیا از شوق لقای خدا بکاء نداشتند؟! انبیا علیهمالسلام کارشان همین بوده است. اگر کسی انبیا علیهمالسلام را قبول دارد باید بکاء و گریه را هم قبول داشته باشد. و همچنین [از ادله بر مطلب] این مسئله است که [در روایات] وارد شده و ثابت است که در اذن دخول حرم سیدالشهدا علیهالسلام این مطلب منصوص است که [شخص بگوید]: «أاَدخل یا الله، أاَدخل یا رسول الله، أاَدخل...؛ آیا داخل شوم خداوندا؟ آیا داخل شوم ای رسول خدا؟ و…» و از تمام ائمه علیهمالسلام استیذان[1] میشود. بعد میگوید: «فَإنْ دَمَعَتْ عَیْنُکَ، فَتِلْکَ عَلَامَةُ الإذْنِ؛ اگر اشکی از چشم آمد، علامت این است که به تو اذن دادهاند».[2] اما کیست که بفهمد این مطلب را؟! کیست که عاقل باشد؟! این اشک چشم، به اعلی علیین مربوط است. اما احمقها میگویند: اشک چیست؟ اینها ـ نعوذبالله ـ خرافات است، اینها چیست؟!
این اشک چشم، به آن بالا مربوط است. عمل «امداوود» آنقدر مفصل است که از ظهر تا غروب، بعضیها آن را نمیتوانند خلاص بکنند. [در روایت] دارد که در سجده آخر، سعی کن اشکی از چشمت بیاید؛ اگر آمد، علامت این است که دعایت مستجاب شده است.[3] عجب شما میگویید این اشک هیچ کاره است؟! نهخیر این اشتباه محض است، این اشک ما مربوط است به اعلی علیین؛ از آنجا استیذان میکند، از آنجا استجابت دعا میکند.
فلذا باید بدانند کسانی که حاجت مهمهای دارند، یکی از همین نمازها و از این عبادتهایی که برای حاجت ذکر شده است [بهجا آورند] و اگر بخواهند تثبیت بکنند، تأیید بکنند و برسند به حاجت خودشان بلاشک، ملتفت باشند بعد از آن طلب حاجت و نمازها و دعاها بروند به سجود و در سجود سعی کنند [به اندازه] بال مگسی چشم تر بشود، این علامت این است که مطلب تمام شد. بله، چیزی که هست، عینک ما درست صاف نیست، ما نمیفهمیم، فرضاً ما از خدا خانه میخواهیم، اما خدا خانهای را که ما میخواهیم به مصلحت ما نمیداند، چه میکند؟ آیا باطل میکند دعای ما را؟ خیر بالاتر از خانه به ما میدهد؛ به مَلک میفرماید: چند سال بر عمر این شخص بیافزا. این بیچاره خیال میکند این همه زحمت کشید، آخر اثری از خانه و دعای خودش ندید، دعایش مستجاب نشد، اما نمیداند بالاتر از استجابت این دعا را به او دادهاند، ولی او نمیفهمد.
[2]. مصباح المتهجد، ج۲، ص۷۲۰؛ المزار شهید اول، ص1۲۲، ص۱۵۵؛ بحارالانوار، ج۹۸، ص۱۹۹.
[3]. مصباح المتهجد، ج۲، ص۸۱۲؛ اقبال الاعمال، ج2، ص۶۶۳؛ ج۳ ص۲۴۸؛ بحارالانوار، ج۹۵، ص۴۰۳ـ۴۰۴.