- توضیحات
-
زیر مجموعه: فرمایشات آیتالله بهجت قدسسره
-
دسته: علما و بزرگان
-
بازدید: 7462
شنيدم زمانى كه مرحوم آقا شيخ غلامرضا يزدى در يزد اقامت داشت خيلى خوش زندگی می کرد، ولى هرگاه به روستاهاى اطراف مى رفت با خود نان و ماست و... بر مى داشت و به هر ده كه مى رسيد، قرائت نماز و مسايل مورد نياز را به مردم ياد مى داد و آن گاه به آبادى ديگرى مى رفت و همه حال خوراكش از خودش بود و از غذاى مردم پرهيز مى كرد.
آنان كه مثل انبيا (عليهم السلام ) ماءمور تبليغ هستند و بدون چشم داشت و منت ، كار آن ها را انجام دهند، خدا مى داند چه مقامى دارند!
البته در صورتى كه عالم بما يفعل و يترك و عمال بما يأمر و ينهى باشند.
اگر كسى تشخيص بدهد كه به اين كار اقدام كند و عالم و عامل باشد و با نشر علم شكرانه اش را ادا كند، بايد از شادى كلاهش را به عرش بيندازد.